Kerstsfeer in Dusseldorf….

En dan ben je eigenlijk net terug van je vorige tripje, moet de auto weer worden gepakt voor de volgende. Het kwam zo uit, het viel wat ‘ongelukkig’ samen, maar daarmee was de pret er niet minder om. Samen met onze vriendjes uit Soest maakten we de impulsieve afspraak om met zijn vieren naar de Kerstmarkt in Dusseldorf te reizen. Zij kenden de stad en het fenomeen nog niet, wij waren voor het laatst in die mondaine stad aan de Rijn geweest in 2003. Toch alweer tien jaar geleden, en indertijd ook nog in de zomer.

Geen kerstmarkt te zien toen uiteraard. We parkeerden in een fraai blauw geschilderde garage  aan de rand van de Altstadt en dat was pakweg een kwartiertje lopen van de Konigsallee, zo ongeveer de meest prestigieuze straat van de stad. Wat je daar ziet grenst echt aan het ongelooflijke. Een bontjas voor vrouwlief van een mille of vijftig? Het kan hier. Of een ringetje met diamantjes van Cartier, 20 mille. Zo te bekijken in de etalage. Achter pantserglas. En met twee man bewaking voor de deur. Elk zichzelf respecterend mondain merk is hier vertegenwoordigd.

Hoort ook zo. En aan de geparkeerde auto’s merk je dat men de kopers weet te vinden. BMW, Audi, Mercedes zijn hier net als Porsche smaakmakers, en dan niet de instapmodellen. Voor een Aygo of Clio moet je hier niet zijn. Net als in Amsterdam wordt ook in Dusseldorf gewerkt aan het ondergrondse ov-netwerk. Grote bouwwerken maken soms de doorgang lastig. Maar in de oude binnenstad, waar de kerstmarkten zijn uitgestald, is niets te zien dat het loopverkeer verhinderd. Prachtige stallen, luxe waar, fraaie verlichting. Zelden een stad zo mooi verlicht gezien, winkelcentra vol vertier, de fraaiste plafonds, en heerlijke eettentjes.

Aan de Rijnkade was het door de bijtende wind uit het noorden zo koud dat we zowat uit onze jassen waaiden, de tranen welden al snel uit de ogen, dit keer niet door de emoties. Een reuzenrad leek een magneet voor veel mensen, wij lieten dat vertier maar aan ons voorbij gaan. Eten en drinken zijn hier net als overal in Duitsland, goed en betaalbaar. Opvallend was het uitermate klantvriendelijke parkeertarief. Voor nog geen vijf euro stonden we de hele dag onder dak in die blauwe parkeergarage. Bewaakt en wel…. Kom daar maar eens om in het grijpgrage Nederland. Jammer dat het zo fris was en af en toe wat druppelde. Het maakte de wandelingen tot een koude en natte bedoening. Maar we gingen toch verwarmd op tijd terug naar huis. Een ervaring rijker en een stad in de herinnering die we zeker nog eens zullen opzoeken.

Ander koopgedrag!

In de loop van de jaren is ons gedrag als consument enorm veranderd. Ook al denken we zelf dat we nog steeds precies dezelfde dingen doen als onze ouders, niets is minder waar. Globalisering, schaalvergroting, internet, het zorgde er voor dat we niet meer gebruik maken van de diensten van kleine middenstanders om de hoek, maar desnoods 10km reizen naar het winkelcentrum ‘waar alles zo lekker bij elkaar te vinden is’ of we bestellen gewoon digitaal en laten thuisbezorgen. Wie dat laatste niet gelooft moet toch eens letten op de omzetstijgingen die met dat internetkopen gepaard gaan. Het is een miljardenbusiness geworden. En je hoeft je echt niet te beperken tot een boek of een cd op dat punt. Ik ken iemand van nabij die via Bol.com een wasautomaat bestelde. Die werd een dag later thuisbezorgd, naar boven gesjouwd, aangesloten en men nam de oude machine nog mee terug ook. En niet bepaald voor de hoogste prijs, gewoon lekker concurrerend. Dan ben je als winkelier met je verhaal over ‘extra service’ wel gauw uitgekletst.

Onlangs opende in Almere de ketenwinkel Primark haar deuren. Groot, ruim, goedkoop. Wie de naam niets zegt, het gaat om een kledingzaak die haar oorsprong had in Ierland, via Engeland de sprong naar het vasteland van Europa waagde en intussen ook in Nederland en Duitsland te vinden is. Met modieuze kleding voor mannen, vrouwen en kinderen en tegen prijzen die je moet zien om het te geloven. De Almeerse vestiging sloeg zodanig aan, dat al snel een soort toelatingsbeleid voor de ingang moest worden ingevoerd omdat er hele files mensen stonden die allemaal naar binnen wilden.

Hele busladingen kopers worden aangevoerd, vanuit Friesland zelfs, die allemaal even willen graaien in de schappen vol budgettair aantrekkelijk spul. Een soortgelijke keten zagen we ook in Berlijn en Duisburg, maar dat was weer op andere leest geschoeid. Daar verkocht men ‘restanten’ van kleding die door de grote en bekende merken als overbodig waren gedumpt. Die pikken die ketens dan weer op en hangen ze in overvolle rekken. Als je dan ziet hoe daar wordt gegraaid, gepast en gekocht snap je bijna niets meer van de menselijke maat. Toch is het ook een teken aan de wand. We willen anders consumeren, voordeel en aanbod breed vinden en plezier maken tijdens dat shoppen. Een traditioneel warenhuis is ‘uit’, die soort graaischuren ‘in’. En gezien het feit dat het een Europees fenomeen is moet je wel constateren dat wij als mensen veranderd zijn. En zij die menen dat het hun tijd wel zal duren hebben ook gelijk. Dat doet het ook, alleen is die tijd voor kleine winkeliers nu al verstreken. Vandaar de vele faillissementen en leeg staande winkelpanden. Grote kans dat zich daar dan weer een dergelijk filiaal van een keten in vestigt die het wel gaat redden. Met dank aan ons allemaal!