Wie droomt van het schrijven en laten uitgeven van een boek moet opschieten. Ik vrees dat over een jaar of tien weinig tot geen van die oude bolwerken van het geschreven woord over zijn. Ten onder gaat men vaak aan zelfoverschatting, slechte marketing en het idee dat slechts een beperkt deel van de bevolking in staat is om iets fatsoenlijks neer te pennen. Het recent gehouden Boekenbal gaf duidelijk weer waar het om gaat. Te veel mensen zijn geroepen, te weinig uitverkoren. Je ziet een bonte verzameling van zgn. BN-ers die nog wel een beetje verkopen, wat lieden die op eigen naam nog iets weg weten te zetten en dan een grote groep figuren die wel hoogdravend bezig is zichzelf als belangrijk te betitelen maar qua verkopen bij de gemiddelde doktersromanauteur ver achter blijft.
Uitgeverijen die juist die laatste categorie boeken blijfen uitgeven is een wat langer leven beschoren. ‘Pulp’ in de ogen van de grachtengordelauteurs, maar vaak wel in een oplage van een paar honderd duizend weg te zetten in een gretige markt van dromende huisvrouwen en/of mannen. Al die andere boekwerken kom je na verloop van tijd weer tegen als ‘restant’ bij de vroegere De Slegtewinkels, de Kringlopers van dit land of zelfs op boeken- en vrijmarkten. Zelfs een oplage van 500 stuks is soms al te veel. Men is al blij als er 150 boeken van een bepaalde titel de deur uitgaan. Veel auteurs die door terughoudendheid van de bekende uitgevers geen schijn van kans maken hun manuscript gelezen of geaccepteerd te krijgen kiezen dan voor een van de kleinere bedrijven die via Print on Demand zorgen dat die eerder genoemde droom van een eigen boek wordt ingelost.
En heus, je hoeft echt niet Jan Doedel te heten om je tot zoiets te hoeven ‘verlagen’. Zelfs bekendere mensen moeten op de knietjes om iets uitgegeven te krijgen. Je moet dan zelf veel doen, met schrijven alleen kom je er niet. Die PoD-uitgevers zijn vaak klein, kennen de weg, maar doen niet veel aan promotie. Aanzitten bij ‘De Wereld Draait Door’ of ‘RTL Late Night’ is in de meeste gevallen een illusie. Die hebben zo hun eigen netwerken. Langzaam aan wordt deze nieuwe boekenverkoop de bestaande uitgevers fataal. Het aantal faillissementen stijgt, men gaat onder water en die trend zet zich nog wel even door ben ik bang. E-Books zijn een opkomende extra ramp voor veel uitgevers. Ze zien het nut wel van die dingen, maar niet de noodzaak. Een ‘echte lezer’ wil papier vasthouden. Ik snap de gedachtengang, maar of het echt handig of zakelijk is? In 2013 gingen 71 uitgeverijen failliet. Veelal de grotere met een bekende naam. Nieuwe namen verschenen en dat zijn vaak kleine winkels of e-publishers. En die gaan het vermoedelijk wel redden. Dus er is nog wel een kans op dat eigen boekje mensen, maar dan moet je er echt iets voor doen. Heel veel zelfs. En neem van mij aan dat je er met schrijven alleen tegenwoordig niet meer komt. Juist in dat tweede traject schuilt je talent. En als je dat niet bezit, vergeet het maar…..
altijdeenmening 