Blogbal 2012

Je hebt bloggers in vele soorten en maten. Al was het maar omdat bloggen, net als andere social media, open staat voor iedereen. Er is geen opleiding voor dat bloggen nodig, je bedenkt dat je het vandaag wilt hebben over het groeien van grassprietjes in de achtertuin van de buren, en je bent een blogger toch? Het schrijven op je eigen stukjes van het www is een jaar of tien geleden begonnen en uitgegroeid tot een fenomeen. Sommige bloggers werden zeer serieus genomen, anderen nauwelijks gezien of gelezen. Toch zijn er bij die ondanks alles stug doorgaan met het over de heg mikken van hun zielenroerselen of plaatjes. Dat bewijst de stelling, dat het www aardig democratisch functioneert. Het is in de meeste landen ‘ open’, helaas niet overal nog. Godsdienstige blogs zijn in sommige landen best gevaarlijk, politieke ook. Arabische lentes zijn allang gesmoord in bloed en een koude wind die vanuit de Barbaarse middeleeuwen tot onze tijd is doorgedrongen. Elders blijven de communistische machthebbers het internet zodanig knevelen dat van het vrije woord geen sprake is. Censuur die niet meer van deze tijd is, maar volgens die regeringen of soms achterlijke machthebbers de bevolking wel ‘in de juiste richting stuurt’. Gelukkig is Nederland een ander land. Hoewel je net als in ‘boekenland’ wel ziet dat bepaalde lieden een soort instinctieve afkeer hebben van al die mensen met een weblog dat gaat over (in hun ogen dan) ‘niets’. Het moet inhoud hebben, intellectueel verantwoord zijn, waar nodig binnen het kader van vooraf gegeven opdrachten of kwantitatieve woordbeperkingen. Van mij mag het allemaal, het begint me pas te irriteren als men dan een feestje viert voor de zichzelf als elite ziende groep bloggers als tegenwicht van het vanavond te houden Boekenbal. Prima initiatief overigens, want ook dat boeken schrijven blijkt niet zozeer iets dat de intellectuele elite is voorbehouden. De bestsellers in het lastige uitgeversklimaat komen vaak van de hand van meer commercieel ingestelde schrijvers. De Connie Palmen’s uit het milieu zijn al blij als er een paar honderd van hun schrijfsels in gedrukte vorm verkopen. Zo is het ook met dat vieren van een feestje tijdens het tweede Blogbal. Als tegenhanger bedoeld, alternatief opgezet en zwaar gepromoot. Ik ken de organisatoren, de achtergrond, de gedachte! Dat was erg leuk! Tot de elite zich er mee bemoeide en allerlei beletsels begon toe te voegen om de simpele blogger buiten boord te houden. Een blog moet wel ‘ergens over gaan’, als het even kan zelfs zo goed zijn dat het gebundeld tot boekvorm zou kunnen komen. De gesprekken op die avond, tussen de bijzondere acts door, moeten ook op ‘ons niveau’ worden gevoerd. En zo werd het fenomeen van een leuk alternatief feestje gekaapt door lieden met een wonderlijk gevoel voor zelfverheerlijking en minachting t.o.v. al die veelschrijvers. Wie geen universitaire opleiding heeft doorlopen moet maar thuisblijven. U raadt het goed, ik zelf zit vanavond zeer bewust thuis op de bank. Met zes weblogs die qua inhoud (n)ergens over gaan voel ik me toch niet geroepen om me in het feestgedruis te mengen. Ik ben er te weinig elitair voor. Maar ik gun echt iedereen zijn feestje hoor. IK wel!