Als iemand puur Amsterdams sentiment vertegenwoordigde was dat toch wel Andre Hazes. Geboren in de Pijp, opgegroeid in erbarmelijke omstandigheden werd hij als achtjarig lefgozertje opgepikt door John Kraaikamp en na enige tijd tot een gevierd zanger van het Mokumse levenslied opgenomen in de vaart der volkeren. Helaas achtervolgde zijn beroerde jeugd hem zijn leven lang en verdronk hij zijn angsten en frustraties op meer dan enthousiaste wijze. Ik kom tot deze introductie omdat wij onlangs, met dank aan onze lieve Soester vriendjes, de musical ‘Hij gelooft in mij’ mochten bekijken. Draait in het fraaie DeLaMar-theater dat door Joop v.d. Ende in een paar jaar werd gebouwd vlakbij het bekende hoofdstedelijke Leidseplein. Een voorstelling die veel heeft om je een paar uur geboeid vast te houden bij het levensverhaal van die enorm onzekere volkszanger die het leven van zijn partner Rachel aardig verpestte soms.
Liefde maakt blind, maar dronkenschap is vooral leuk op het scherm van de film of een toneel, zelden thuis. Het script voor deze voorstelling komt uit de kokers van Frank Ketelaar en Kees Prins (nee, niet de schilder…), en klopt aardig. Het spel van Martijn Fischer als Andre Hazes is overtuigend genoeg, Chantal Janzen als Rachel kan er mee door, al is haar stem wel erg mooi. Fraaie bijrollen voor Cees Geel als jeugdvriend en vertrouweling Tim Griek, Hajo Bruins (bekend uit Penoza) als schoonvader Jan van Galen en Doris Baten als de opmerkelijke schoonmoeder Friedel moeten even genoemd. Voorstelling krijgt de lach door deze lui, of wellicht een kleine traan als je het leed wat het verhaal hen toedicht, de keel even vult.
Voor een Hazesfan is het wellicht even afzien. Geen singalongs, geen pure Hazessfeer. Men beweegt meer langs dunne lijnen tussen waarheid en fictie. Er zit trouwens voldoende in de voorstelling om als een volleerd Mokummer de stem even te verheffen als er weer een deel van het Hazes-oeuvre verpakt voorbij komt. Ik heb me geen moment verveeld, het spel bleef boeien, net als de muziek. Voor mij is dat heel wat. Ben geen musicalliefhebber, maar dit kon er meer dan mee door. Zal ook door het onderwerp komen. Deze voorstelling was meer dan mede mogelijk gemaakt door de Vriendenloterij. En die maakten er voor de toeschouwers een echt feestje van. Met hapjes, drankjes en veel gevoel voor gastvrijheid. Zorgde voor een heel leuke dag, bij een topvoorstelling in een mooi en modern theater in goed gezelschap. Een dagje om weer eens in te lijsten……maar dat kost me dan wel weer Bloed, Zweet en Tranen uiteraard als niet-klusser…..
altijdeenmening 